آغاز حرکت امام حسین (ع) به سمت کربلا
امام حسين (ع) در عصر خلافت معاويه (60-40 ه .ق)
برای دیدن توضیحات بر روی تصویر کلیک کنید
امام حسين (ع) در عصر خلافت معاويه (60-40 ه .ق)
پس از صلح امام حسن (ع) با معاويه و بعد از آنكه حضرت به ناچار از خلافتكناره گيری كرد ، معاویه بن ابوسفيان نوزده سال و هشت ماه (60-40 ه .ق) بر مسند خلافت نشست . حدود ده سال از اين دوران مقارن با امامت امام حسن (ع) و حدود ده سال ديگر هم زمان با امامت امام حسين (ع) بود. امام حسين در دوره امامت برادرش ، به طور كامل از سياست وی دفاع كرد. آن حضرت در برابر در خواستهای مكرر مردم عراق ، برای آمدن آن حضرت به كوفه ، حتی پس از شهادت برادرش ، حاضر به قبول رأی آنان نشده و فرمودند:«تا وقتی معاويه زنده است نبايد دست به اقدامی زد.» معناي اين سخن آن بود كه امام در فاصله ده سال به اجبار حكومت معاويه را تحمل كردند.
اگر چه امام خود را متعهد به پيمان صلح با معاويه می دانست و نمی خواست پيمانشكنی كند ولی در مواقع لازم به مبارزه با معاويه و عمالش می پرداخت كه از آن جمله می توان به پاسخ قاطع امام به نامةه معاويه ـ كه به دنبال گزارش مروان بن حكم (حاكممدينه) در مورد فعاليتهای امام برای آن حضرت فرستاده بود ، و نيز سخنرانی كوبنده امامحسين (ع) در مراسم حج سال 58 هجری قمری در جمع گروه كثيری از صحابه و تابعين در افشای حكومت بنيی اميه ومصادره اموال به منظور غيرمشروع جلوه دادن حكومتمعاويه و مخالفت شديد امام با انتصاب يزيد به ولايت عهدی ازسوی معاويه ـ اشاره كرد.